Over Anke
Mensen zijn altijd mijn belangrijkste schilderonderwerp geweest. Vroeger schilderde ik vooral mensen in groepen, mensen op terrasjes, in de stad, etend, lopend. Gewone mensen in hun gewone dagelijkse bezigheden. Ook wel af en toe een portret. Dat vond ik het leukst om te doen, maar ook wel moeilijk.
Zo'n zeven jaar geleden ben ik cursussen gaan volgen aan de Portretschool Amsterdam. Eerst een driedaagse zomercursus, toen een jaar lang een zaterdagmorgencursus, en daarna de opleiding van twee jaar tot portretschilder.
Voor mij is het belangrijk om zo nauwkeurig mogelijk de gemoedstoestand van de geportretteerde weer te geven. Als de mensen die het portret bekijken iets van de emotie, de uitstraling, het gevoel van degene die ik geschilderd heb herkennen is in mijn ogen het portret geslaagd.
Schilderen is een heel rustgevende bezigheid, waarbij je alles om je heen vergeet. Ik blijf het doen.